دانستم دردی را که نشود به دیگران گفت و با  دیگران قسمت کرد دردی سنگین و غیر قابل تحمل می شود.

وقتی آدم از درون راضی و خوشحال است ، وقتی قلبش گرم و دلش شاد است ، احساس می کند همه چیز زیباست و همه خوشبختند . بر عکس مواقعی که از درون تکیده و غمگین و درمانده است ، قشنگ ترین منظره های دنیا برایش تیره و تار است و رنگ غم دارد ، چون خودش دلش گرفته فکر می کند همه غمگینند . این هم یکی از اشتباههای همیشگی بشر است که همه چیز را قیاس به نفس می کند برای همین است که آدم های خوشبخت حس همدردی را آرام آرام از دست می دهند ، چون نمی توانند بفهمند آدمی که رنج می کشد و دلتنگ است چه می گوید و آدم های بدبخت برعکس .

همیشه بین عمق حقیقت های زندگی و برداشت های ما تفاوت های زیادی هست و معمولا آدم ها برداشت سطحی از مسائل را با فهمیدن و درک درست اشتباه میگیرند .